Δεν ειναι καθολου αστειο....
Αποταξη χρειαζονται οι υπογραφοντες την προταση για την αποταξη των αστυνομικων που εκαναν σωστα την δουλεια τους....
Και το επαναλαμβανω, ΑΠΟΤΑΞΗ ΣΤΟΥΣ ΧΑΡΤΟΓΙΑΚΑΔΕΣ, οχι στους Μαχιμους ! ! !
Η σοκαριστική πρόταση απόταξης ορισμένων εκ των αστυνομικών που ενεπλάκησαν στο συμβάν με τον Ζακ Κωστόπουλο και οι βαρύτατες προτεινόμενες πειθαρχικές κυρώσεις για κάποιους άλλους, αποτελεί ορόσημο στη διαρκή επίθεση που διεξάγει το κράτος τα τελευταία χρόνια εναντίον του ίδιου του εαυτού του.
Γιατί αυτό ακριβώς συμβαίνει. Υπάρχει μια διευρυμένη προσπάθεια άρνησης της ίδιας της κρατικής λειτουργίας στον κρίσιμο τομέα της ασφάλειας, από τον ίδιο τον κρατικό μηχανισμό, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένα κύκλωμα παραεξουσίας…
Αυτό αποτελείται από κομμάτια του υποκόσμου, ένοπλες και ημιένοπλες αναρχικές οργανώσεις, σέχτες και πάσης φύσεως «συλλογικότητες», καθώς και διάφορες μειονοτικές κοινωνικές ομάδες, οι οποίες απολαμβάνουν μιας ιδιότυπης ασυλίας όσον αφορά την εγκληματική τους δραστηριότητα, έχοντας δημιουργήσει ακόμη και ημι-αυτόνομους θύλακες μέσα στο ελληνικό έδαφος.
Αυτό το παρακρατικό πλέγμα δεν ασκεί πλέον μόνο βία εναντίον «κρατικών» στόχων, όπως στο παρελθόν. Τώρα, η γκάμα των στόχων έχει διευρυνθεί και ο ίδιος πλέον ο ελληνικός λαός και τα στοιχεία της συλλογικής του ταυτότητας, δέχονται επιθέσεις.
Οι πολλαπλές επιθέσεις σε εκκλησίες, τελευταίο επεισόδιο των οποίων ήταν η βομβιστική επίθεση στον Άγιο Διονύσιο στο Κολωνάκι, που προκάλεσε και τον σοβαρό τραυματισμό ενός αστυνομικού, είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου.
Ολοένα και περισσότερο, το επίσημο κράτος σπεύδει να στηρίξει και να ενισχύσει αυτό το ανθελληνικό – αντιλαϊκό παρακρατικό πλέγμα, απαγορεύοντας ουσιαστικά στην Αστυνομία ακόμη και να αγγίξει κάποιον εκπρόσωπό του την ώρα που αυτός βρίσκεται επί το έργον.
Η ανατριχιαστική και αδιανόητη μέχρι πρότινος τιμωρία με απόταξη, με την οποία απειλούνται αστυνομικοί επειδή ακολούθησαν στάνταρ αστυνομικές διαδικασίες, αυτονόητες σε κάθε πολιτισμένη χώρα, αποτελεί μια δραματική ποιοτική αναβάθμιση στην εκ των άνω προσπάθεια που καταβάλλεται για να τοποθετηθεί αυτό το παρακρατικό πλέγμα μέσα σε έναν θύλακα ασφαλείας, ώστε να μπορεί να δρα απρόσκοπτα.
Καθίσταται λοιπόν ξεκάθαρο ότι υπάρχουν δυνάμεις στα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας του σύγχρονου ελληνικού κράτους, οι οποίες επιδιώκουν την τρομοκράτηση του ίδιου του ελληνικού λαού.
Ακόμη περισσότερο, δια της άρνησης κρατικής λειτουργίας, που επιδιώκουν να επιβάλλουν ως αυτονόητη στον κρίσιμο τομέα της ασφάλειας, οι δυνάμεις αυτές αποδομούν την κρατική οντότητα εν συνόλω, στερώντας από την Ελλάδα τους μηχανισμούς που θα της επιτρέψουν να σταθεί μέσα στον εξαιρετικά ανταγωνιστικό και επικίνδυνο σημερινό κόσμο.
Έχουμε λοιπόν μια συγκεκαλυμμένη αλλά ανελέητη επίθεση ενάντια στους μηχανισμούς επιβολής του νόμου, την κρατική δομή της χώρας, τον ελληνικό λαό αλλά και την Ελλάδα εν συνόλω ως χώρα. Αναρωτιέται κανείς ποιος βαθμός σχεδιασμού υπάρχει σε αυτήν την κατάσταση και ποιες στοχοθετήσεις, εντός και εκτός της Ελλάδος, εξυπηρετεί.
Και φυσικά, το μεγάλο ερώτημα είναι αν κάποια στιγμή η πολιτική και η θεσμική ηγεσία της χώρας κάνουν το αυτονόητο και αποφασίσουν να προστατεύσουν την Ελλάδα, τον ελληνικό λαό, την κρατική δομή της χώρας, την ευνομία αλλά και το ίδιο το δημοκρατικό πολίτευμα από αυτήν την καινοφανή απειλή.
πηγη
Αποταξη χρειαζονται οι υπογραφοντες την προταση για την αποταξη των αστυνομικων που εκαναν σωστα την δουλεια τους....
Και το επαναλαμβανω, ΑΠΟΤΑΞΗ ΣΤΟΥΣ ΧΑΡΤΟΓΙΑΚΑΔΕΣ, οχι στους Μαχιμους ! ! !
Η σοκαριστική πρόταση απόταξης ορισμένων εκ των αστυνομικών που ενεπλάκησαν στο συμβάν με τον Ζακ Κωστόπουλο και οι βαρύτατες προτεινόμενες πειθαρχικές κυρώσεις για κάποιους άλλους, αποτελεί ορόσημο στη διαρκή επίθεση που διεξάγει το κράτος τα τελευταία χρόνια εναντίον του ίδιου του εαυτού του.
Γιατί αυτό ακριβώς συμβαίνει. Υπάρχει μια διευρυμένη προσπάθεια άρνησης της ίδιας της κρατικής λειτουργίας στον κρίσιμο τομέα της ασφάλειας, από τον ίδιο τον κρατικό μηχανισμό, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένα κύκλωμα παραεξουσίας…
Αυτό αποτελείται από κομμάτια του υποκόσμου, ένοπλες και ημιένοπλες αναρχικές οργανώσεις, σέχτες και πάσης φύσεως «συλλογικότητες», καθώς και διάφορες μειονοτικές κοινωνικές ομάδες, οι οποίες απολαμβάνουν μιας ιδιότυπης ασυλίας όσον αφορά την εγκληματική τους δραστηριότητα, έχοντας δημιουργήσει ακόμη και ημι-αυτόνομους θύλακες μέσα στο ελληνικό έδαφος.
Αυτό το παρακρατικό πλέγμα δεν ασκεί πλέον μόνο βία εναντίον «κρατικών» στόχων, όπως στο παρελθόν. Τώρα, η γκάμα των στόχων έχει διευρυνθεί και ο ίδιος πλέον ο ελληνικός λαός και τα στοιχεία της συλλογικής του ταυτότητας, δέχονται επιθέσεις.
Οι πολλαπλές επιθέσεις σε εκκλησίες, τελευταίο επεισόδιο των οποίων ήταν η βομβιστική επίθεση στον Άγιο Διονύσιο στο Κολωνάκι, που προκάλεσε και τον σοβαρό τραυματισμό ενός αστυνομικού, είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου.
Ολοένα και περισσότερο, το επίσημο κράτος σπεύδει να στηρίξει και να ενισχύσει αυτό το ανθελληνικό – αντιλαϊκό παρακρατικό πλέγμα, απαγορεύοντας ουσιαστικά στην Αστυνομία ακόμη και να αγγίξει κάποιον εκπρόσωπό του την ώρα που αυτός βρίσκεται επί το έργον.
Η ανατριχιαστική και αδιανόητη μέχρι πρότινος τιμωρία με απόταξη, με την οποία απειλούνται αστυνομικοί επειδή ακολούθησαν στάνταρ αστυνομικές διαδικασίες, αυτονόητες σε κάθε πολιτισμένη χώρα, αποτελεί μια δραματική ποιοτική αναβάθμιση στην εκ των άνω προσπάθεια που καταβάλλεται για να τοποθετηθεί αυτό το παρακρατικό πλέγμα μέσα σε έναν θύλακα ασφαλείας, ώστε να μπορεί να δρα απρόσκοπτα.
Καθίσταται λοιπόν ξεκάθαρο ότι υπάρχουν δυνάμεις στα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας του σύγχρονου ελληνικού κράτους, οι οποίες επιδιώκουν την τρομοκράτηση του ίδιου του ελληνικού λαού.
Ακόμη περισσότερο, δια της άρνησης κρατικής λειτουργίας, που επιδιώκουν να επιβάλλουν ως αυτονόητη στον κρίσιμο τομέα της ασφάλειας, οι δυνάμεις αυτές αποδομούν την κρατική οντότητα εν συνόλω, στερώντας από την Ελλάδα τους μηχανισμούς που θα της επιτρέψουν να σταθεί μέσα στον εξαιρετικά ανταγωνιστικό και επικίνδυνο σημερινό κόσμο.
Έχουμε λοιπόν μια συγκεκαλυμμένη αλλά ανελέητη επίθεση ενάντια στους μηχανισμούς επιβολής του νόμου, την κρατική δομή της χώρας, τον ελληνικό λαό αλλά και την Ελλάδα εν συνόλω ως χώρα. Αναρωτιέται κανείς ποιος βαθμός σχεδιασμού υπάρχει σε αυτήν την κατάσταση και ποιες στοχοθετήσεις, εντός και εκτός της Ελλάδος, εξυπηρετεί.
Και φυσικά, το μεγάλο ερώτημα είναι αν κάποια στιγμή η πολιτική και η θεσμική ηγεσία της χώρας κάνουν το αυτονόητο και αποφασίσουν να προστατεύσουν την Ελλάδα, τον ελληνικό λαό, την κρατική δομή της χώρας, την ευνομία αλλά και το ίδιο το δημοκρατικό πολίτευμα από αυτήν την καινοφανή απειλή.
πηγη