Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ κοινοποιει το παρακατω υποδειγμα, με σκοπο να διευκολυνει τους ενδιαφερομενους.....
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ
Του/Της ................... Γ................ του Κ................, κατοίκου ............., Νομού ................, οδός .............. αρ. ... ΤΚ: ......., τηλ: 69........, ΑΦΜ: ........., ΔΟΥ ..........
ΚΑΤΑ:
Μπουτάρη Ιωάννη του Γεωργίου, Δημάρχου Θεσσαλονίκης, κατοίκου Θεσσαλονίκης.
Θεσσαλονίκη 1η Ιουνίου 2018
Αξιότιμε κύριε Εισαγγελεύ,
Εκθέτω στην κρίση Σας τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά και αιτούμαι τα κατά το νόμο.
Η θέση της τοπικής αυτοδιοίκησης στο θεσμικό εποικοδόμημα της Πολιτείας καταστρώνεται, πέραν της ιστορικής αφετηρίας, με βάση το ισχύον συνταγματικό σύστημα κανόνων που απορρέουν ευθέως από την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Αυτή η θέση της αποτυπώνει ανάγλυφα την ενιαία πηγή, το ενοποιητικό περιεχόμενο και τον επάλληλο επιμερισμό της δημόσιας εξουσίας στους συνταγματικά προσδιορισμένους φορείς της.
Το sine qua non λοιπόν γνώρισμα της τοπικής αυτοδιοίκησης στις σύγχρονες δημοκρατικές πολιτείες είναι η συμπερίληψη της ανάδειξης των οργάνων των αντίστοιχων οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ως βασικής και απόλυτα κατοχυρωμένης εφαρμογής της λαϊκής κυριαρχίας. Η δημοκρατική νομιμοποίηση των οργάνων της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι ασφαλώς μόνο μία εύλογη συνέπεια της διεύρυνσης της δημοκρατικής αρχής. Είναι πρωτίστως μίαπολυδιάστατη κατάκτηση του δημοκρατικού ευρωπαϊκού θεσμικού πολιτισμού διότι μέσα από αυτήν, σε συνδυασμό με το διαρκώς αυξανόμενο εύρος της δημόσιας εξουσίας που πρέπει να ασκείται πλησιέστερα στους πολίτες, μπορεί και πραγματώνεται η πολυκεντρική συγκρότηση της Πολιτείας, ο θεσμικός πλουραλισμός, και η δημοκρατική συμμετοχή των ίδιων των πολιτών στην άσκηση της δημόσιας εξουσίας.
Συνεκδοχικά, η εκλογή αυτή δε συνιστά μία τυπική διαδικασία ανάδειξης, αλλά εμπεριέχει την θεμελιακή έκφανση της λαϊκής κυριαρχίας, δηλαδή την μετουσίωση της πολιτικής στοχοθεσίας σε πολιτική εντολή.
Η απαξίωση, άλλως η εκτροπή, λοιπόν, από την λαϊκή εντολή και τα καθήκοντα του δημάρχου, καθιστούν, τη συμπεριφορά του, όχι μόνον ηθικά και πολιτικά, αλλά και ποινικά κολάσιμη.
Εν προκειμένω, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Ιωάννης Μπουτάρης, εκλέχθηκε με την ψήφο των Θεσσαλονικέων, στο τιμητικό αξίωμα του δημάρχου της πρωτεύουσας της Μακεδονίας. Η θέση αυτή ενέχει αυξημένα ιστορικά, πολιτιστικά, εθνικά και πολιτικά φορτία ισχύος.
Με τις επανειλημμένες όμως δηλώσεις του, στις οποίες αποκαλεί ως ‘’Μακεδονία’’ τα Σκόπια, ιδία όμως με τις δηλώσεις του στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, όπου έκανε λόγο ότι ‘’...η Ελλάδα έχει χάσει, όσοι προσγειώνονται στο αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσσαλονίκης νομίζουν ότι προσγειώθηκαν στα Σκόπια...’’ και, ‘’...θα πρέπει να αλλάξουν ονομασία το αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και ο σταθμός υπεραστικών λεωφορείων ΚΤΕΛ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ..’’!!!, προφανώς, όχι μόνο υπερέβη τα εσκαμμένα, αλλά προσέκρουσε πλέον, στον στενό πυρήνα του ποινικού μας πολιτισμού, καθόσον οι δηλώσεις του αυτές, επαναλαμβανόμενες, και μάλιστα σε μία χρονική στιγμή όπου διακυβεύονται ύψιστα εθνικά συμφέροντα, με επίκεντρο την Μακεδονία μας, για την οποία χιλιάδες πρόγονοί μας έδωσαν το αίμα τους για την ελευθερία της, οδηγούν σε αναμφισβήτητη εκτροπή από τα καθήκοντα του ως δημάρχου Θεσσαλονίκης και αφίστανται, αναμφίρρηστα, από την λαϊκή εντολή.
Ως λοιπόν γίνεται σε άπαντες καταληπτό, η συγκεκριμένη συμπεριφορά του δημάρχου Ιωάννη Μπουτάρη, ευρίσκει εφαρμογή σε συγκεκριμένες ποινικές διατάξεις της Ελληνικής Έννομης Τάξης, η παραβίαση των οποίων αποτελεί μία επονείδιστη και ποινικά κολάσιμη πράξη.
Προσέτι, ο Ιωάννης Μπουτάρης, ο... δήμαρχος Θεσσαλονικέων, σε αποκλειστική συνέντευξή του στον «Greek Reporter» λέει: «Χέστηκα εάν σκότωσε ο Κεμάλ Έλληνες ή όχι»...
Η συνέντευξη είναι από την Concordia Summit, που έλαβε χώρα προ 11 περίπου μηνών στην Αθήνα. Ο εν ενεργεία δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, μιλά για την ελληνική πολιτική, το σχέδιό του για την προώθηση της Θεσσαλονίκης και τα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας!
Η συνέντευξη είναι στα αγγλικά!
Προς επίρρωση του αυταπόδεικτου, ακούστε τον στο 0:27-0:42 του επίμαχου βίντεο:... «I don’t give a shit if he killed or not many Greeks or whatever»...
Ως λοιπόν επιρρωνύεται, αναμφίρρηστα, ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, μιας πόλης που σήμερα κατοικείται από τους απογόνους των προσφύγων που σφαγίασαν οι κεμαλιστές, δήλωσε πριν από λίγες ημέρες πως «χέστηκε» εάν ο Μουσταφά Κεμάλ έχει σκοτώσει Έλληνες.
Δέον δε όπως σημειωθεί ότι η 19η Μαΐου καθιερώθηκε ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων με το Νόμο 2193/1994. Συγκεκριμένα, στις 24 Φεβρουαρίου 1994, κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.
Η εισηγητική έκθεση του νόμου, τον οποίο έφερε στο ελληνικό Κοινοβούλιο στις 9/12/1993 το υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, αναφέρει αρχικά ότι: «Στις αρχές του 1991 η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ αποδέχτηκε ομόφωνα πρόταση του προέδρου κ. Ανδρέα Γ. Παπανδρέου –ύστερα από επιστολή των Ποντίων βουλευτών του κινήματος– για κατάθεση πρότασης νόμου για την επίσημη αναγνώριση από τη Βουλή των Ελλήνων, της Γενοκτονίας των 353.000 Ποντίων, που έγινε από τους Τούρκους από το 1916 ως το 1923 και για καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως ΗΜΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ».
Στην εισηγητική έκθεση υπογραμμίζεται ακόμη πως «η αναγνώριση της Γενοκτονίας αποτελεί δικλείδα ασφαλείας για τον Ελληνισμό και εγγύηση ότι το κατ' εξακολούθηση ένοχο τουρκικό κράτος δεν θα την επαναλάβει σε βάρος μας ή σε βάρος άλλου λαού της περιοχής».
Η συγκεκριμένη ημέρα επελέγη ως Ημέρα Μνήμης, καθώς στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα, για να συνεχίσει με «εντονότερο και πιο φρικιαστικό τρόπο, τη συστηματική Γενοκτονία του Ελληνισμού του Πόντου, που είχε αρχίσει το 1916 και τελείωσε το 1923», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην εισηγητική έκθεση.
Η 19η Μαΐου θεσπίστηκε ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου με το Προεδρικό Διάταγμα που υπέγραψε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 11 Μαΐου 1994.
Ως λοιπόν γίνεται καταληπτό, αυτές οι δηλώσεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την ως άνω νομοθετική διάταξη, που, ομόφωνα, ψήφισε η ελληνική βουλή, προσβάλλουν δε τη μνήμη των 353.000 θυμάτων της τουρκικής θηριωδίας, εμπνευστής και εκτελεστής της οποίας υπήρξε ο Μουσταφά Κεμάλ.
Έτι περαιτέρω, ο κος Μπουτάρης, με τις δηλώσεις τους αυτές, πυροδότησε σωρεία αντιδράσεων, τόσο στο διαδίκτυο, όσο και σε όλη την ελληνική κοινωνία (χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), γεγονός που τον καθιστά, ως τελούντα, κατά τόσο την αντικειμενική, όσο και υποκειμενική υπόσταση, το έγκλημα του Ν. 4285/ΦΕΚ Α 191/10.09.2014:
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:
Άρθρο 1
Το άρθρο 1 του ν. 927/1979 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1
Δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους
1. Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση τριών (3) μηνών έως τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 - 20.000) ευρώ.
2. Με τις ίδιες ποινές τιμωρείται όποιος με πρόθεση και με τα μέσα και τους τρόπους που αναφέρονται στην παράγραφο 1, υποκινεί, προτρέπει, προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη φθοράς ή βλάβης πραγμάτων, εφόσον αυτά χρησιμοποιούνταν από τις παραπάνω ομάδες ή πρόσωπα, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη.
3. Αν η πρόκληση, προτροπή, διέγερση ή υποκίνηση των προηγούμενων παραγράφων είχε ως αποτέλεσμα την τέλεση εγκλήματος, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή δεκαπέντε έως τριάντα χιλιάδων (15.000-30.000) ευρώ.
Σε περίπτωση επιβολής ποινής φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους, επιβάλλεται η αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων από ένα έως πέντε έτη.
4. Όποιος συγκροτεί ή συμμετέχει σε οργάνωση ή ένωση προσώπων οποιασδήποτε μορφής που επιδιώκει συστηματικά την τέλεση των πράξεων των παραγράφων 1 και 2, τιμωρείται με τις ποινές της παραγράφου 1, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη.
5. Αν η πράξη των προηγουμένων παραγράφων τελέστηκε από δημόσιο λειτουργό ή υπάλληλο, κατά την άσκηση των ανατεθειμένων σε αυτόν καθηκόντων, επιβάλλεται: α) στις περιπτώσεις των παραγράφων 1 και 2, φυλάκιση έξι (6) μηνών έως τριών (3) ετών και χρηματική ποινή δέκα χιλιάδων έως είκοσι πέντε χιλιάδων (10.000 -25.000) ευρώ και β) στην περίπτωση της παραγράφου 3, φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή είκοσι πέντε χιλιάδων έως πενήντα χιλιάδων (25.000 - 50.000) ευρώ.»
Το δε άρθρο 2 του ν. 927/1979 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 2
Δημόσια επιδοκιμασία ή άρνηση εγκλημάτων
1. Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, επιδοκιμάζει, ευτελίζει ή κακόβουλα αρνείται την ύπαρξη ή τη σοβαρότητα εγκλημάτων γενοκτονιών, εγκλημάτων πολέμου, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, του Ολοκαυτώματος και των εγκλημάτων του ναζισμού που έχουν αναγνωριστεί με αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων ή της Βουλής των Ελλήνων και η συμπεριφορά αυτή στρέφεται κατά ομάδας προσώπων ή μέλους της που προσδιορίζεται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, όταν η συμπεριφορά αυτή εκδηλώνεται κατά τρόπο που μπορεί να υποκινήσει βία ή μίσος ή ενέχει απειλητικό ή υβριστικό χαρακτήρα κατά μίας τέτοιας ομάδας ή μέλους της, τιμωρείται με τις ποινές της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου.
2. Αν η πράξη της προηγούμενης παραγράφου τελέστηκε από δημόσιο λειτουργό ή υπάλληλο, κατά την άσκηση των ανατεθειμένων σε αυτόν καθηκόντων, επιβάλλεται φυλάκιση έξι (6) μηνών έως τριών (3) ετών και χρηματική ποινή δέκα χιλιάδων έως είκοσι πέντε χιλιάδων (10.000 - 25.000) ευρώ.»
Προσέτι, η ως άνω εκτεθείσα συμπεριφορά του Ιωάννη Μπουτάρη προσκρούει, σε συνδυασμό με τις άρτι εκτεθείσες διατάξεις, ευθέως και στις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, ως κάτωθι:
Ποινικός Κώδικας – Άρθρο 259
Παράβαση καθήκοντος: Υπάλληλος που με πρόθεση παραβαίνει τα καθήκοντα της υπηρεσίας του με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο όφελος ή για να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλο τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται με άλλη ποινική διάταξη.
Ποινικός Κώδικας - Άρθρο 263Α
Για την εφαρμογή των άρθρων 235, 236, 239, 241, 242, 243, 245, 246, 252, 253, 255, 256, 257, 258, 259, 261, 262 και 263 υπάλληλοι θεωρούνται, εκτός από αυτούς που αναφέρονται στο άρθρο 13, οι δήμαρχοι, οι πρόεδροι κοινοτήτων και όσοι υπηρετούν μόνιμα ή πρόσκαιρα και με οποιαδήποτε ιδιότητα:
α) σε επιχειρήσεις ή οργανισμούς που ανήκουν στο Κράτος, σε οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης ή σε νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου και που εξυπηρετούν με αποκλειστική ή προνομιακή εκμετάλλευση την προμήθεια ή την παροχή στο κοινό νερού, φωτισμού, θερμότητας, κινητήριας δύναμης ή μέσων συγκοινωνίας ή επικοινωνίας ή μαζικής ενημέρωσης,
β) σε τράπεζες που εδρεύουν στην ημεδαπή κατά το νόμο ή το καταστατικό τους,
γ) σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που ιδρύθηκαν από το Δημόσιο, από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και από νομικά πρόσωπα αναφερόμενα στα προηγούμενα εδάφια, εφ' όσον τα ιδρυτικά νομικά πρόσωπα συμμετέχουν στην διοίκησή τους ή, αν πρόκειται για ανώνυμη εταιρία, στο κεφάλαιό της ή τα ιδρυμένα αυτά νομικά πρόσωπα είναι επιφορτισμένα με εκτέλεση κρατικών προγραμμάτων οικονομικής ανασυγκρότησης ή ανάπτυξης,
δ) σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου στα οποία κατά τις κείμενες διατάξεις μπορούν να διατεθούν από το Δημόσιο, από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή από τις πιο πάνω τράπεζες επιχορηγήσεις ή χρηματοδοτήσεις.
Η συμπεριφορά λοιπόν του Ιωάννη Μπουτάρη, που τελείται δια παρεμβάσεων – δηλώσεων, συντελούν, αυταπόδεικτα, σε πρόδηλη ζημία στο κράτος και στον λαό της Θεσσαλονίκης, καθόσον δυσφημεί, με τον πλέον επονείδιστο τρόπο, τη Θεσσαλονίκη και την πολιτιστική της υπεραξία, ως πρωτεύουσας της Μακεδονίας μας, προκαλώντας, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία, όπου επωάζεται ‘’λύση’’ για το ζέον εθνικό θέμα, ανεπανόρθωτη ζημία, στους πολίτες της Θεσσαλονίκης, καταστρατηγώντας, εμφανέστατα, την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, όπου αφετηριάζεται η άσκηση των καθηκόντων του.
Μετά τούτων, κατά τα άρτι διαλαμβανόμενα, παρακαλώ πολύ, την διερεύνηση από την πλευρά σας για να διαπιστώσετε αν υπάρχουν ποινικές ευθύνες και βέβαια να αποδοθούν στον ως άνω πολιτικό (;) παράγοντα.
Επειδή για τον Έλληνα πολίτη ύστατο καταφύγιο τούτες τις δύσκολες στιγμές που διανύουμε, αποτελεί ο θεσμός της Δικαιοσύνης. Ένας θεσμός που βάλλεται πανταχόθεν, ιδία από αυτούς που έχουν συνηθίσει στην αυθαιρεσία και στο ανέλεγκτο αυτής.
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος: «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου». Επειδή η δικαιοσύνη αποτελεί σ’ αυτούς τους πραγματικά δύσκολους καιρούς την υπέρτατη προσδοκία και ελπίδα του πολίτη, προκειμένου να διασφαλισθεί το αρραγές των αρμών της κοινωνικής μας συνοχής.
Επειδή ο Ελληνικός λαός προσβλέπει σ’ Εσάς για την ευθυδικία, την τήρηση της νομιμότητας και την αποκατάσταση της κοινωνικής ειρήνης και στην εν λόγω περίπτωση.
Επειδή οι νόμοι του κράτους μας υπάρχουν για να εφαρμόζονται και όχι να παραμένουν ανενεργοί, σαν «ακάλυπτες νομικές επιταγές».
Επειδή οι υπαίτιοι εγκληματικών πράξεων πρέπει να ανευρίσκονται και να τιμωρούνται αναλόγως.
Επειδή, αναμφίρρηστα, έχουν διαπραχθεί ιδιαιτέρως σοβαρά ποινικά αδικήματα, κατά τα άρτι ανωτέρω εκτεθέντα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Παρακαλώ για τις δικές Σας ενέργειες προκειμένου να διερευνήσετε, αν συντρέχει περίπτωση τέλεσης ποινικών αδικημάτων, από τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Ιωάννη Μπουτάρη, αποκαθιστώντας, τοιουτοτρόπως, τη νομιμότητα.
Ο αναφέρων
http://eleftheripatrida.gr/arthrografia/261-ypodeigma-minysis-kata-boutari
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ
Του/Της ................... Γ................ του Κ................, κατοίκου ............., Νομού ................, οδός .............. αρ. ... ΤΚ: ......., τηλ: 69........, ΑΦΜ: ........., ΔΟΥ ..........
ΚΑΤΑ:
Μπουτάρη Ιωάννη του Γεωργίου, Δημάρχου Θεσσαλονίκης, κατοίκου Θεσσαλονίκης.
Θεσσαλονίκη 1η Ιουνίου 2018
Αξιότιμε κύριε Εισαγγελεύ,
Εκθέτω στην κρίση Σας τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά και αιτούμαι τα κατά το νόμο.
Η θέση της τοπικής αυτοδιοίκησης στο θεσμικό εποικοδόμημα της Πολιτείας καταστρώνεται, πέραν της ιστορικής αφετηρίας, με βάση το ισχύον συνταγματικό σύστημα κανόνων που απορρέουν ευθέως από την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Αυτή η θέση της αποτυπώνει ανάγλυφα την ενιαία πηγή, το ενοποιητικό περιεχόμενο και τον επάλληλο επιμερισμό της δημόσιας εξουσίας στους συνταγματικά προσδιορισμένους φορείς της.
Το sine qua non λοιπόν γνώρισμα της τοπικής αυτοδιοίκησης στις σύγχρονες δημοκρατικές πολιτείες είναι η συμπερίληψη της ανάδειξης των οργάνων των αντίστοιχων οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ως βασικής και απόλυτα κατοχυρωμένης εφαρμογής της λαϊκής κυριαρχίας. Η δημοκρατική νομιμοποίηση των οργάνων της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι ασφαλώς μόνο μία εύλογη συνέπεια της διεύρυνσης της δημοκρατικής αρχής. Είναι πρωτίστως μίαπολυδιάστατη κατάκτηση του δημοκρατικού ευρωπαϊκού θεσμικού πολιτισμού διότι μέσα από αυτήν, σε συνδυασμό με το διαρκώς αυξανόμενο εύρος της δημόσιας εξουσίας που πρέπει να ασκείται πλησιέστερα στους πολίτες, μπορεί και πραγματώνεται η πολυκεντρική συγκρότηση της Πολιτείας, ο θεσμικός πλουραλισμός, και η δημοκρατική συμμετοχή των ίδιων των πολιτών στην άσκηση της δημόσιας εξουσίας.
Συνεκδοχικά, η εκλογή αυτή δε συνιστά μία τυπική διαδικασία ανάδειξης, αλλά εμπεριέχει την θεμελιακή έκφανση της λαϊκής κυριαρχίας, δηλαδή την μετουσίωση της πολιτικής στοχοθεσίας σε πολιτική εντολή.
Η απαξίωση, άλλως η εκτροπή, λοιπόν, από την λαϊκή εντολή και τα καθήκοντα του δημάρχου, καθιστούν, τη συμπεριφορά του, όχι μόνον ηθικά και πολιτικά, αλλά και ποινικά κολάσιμη.
Εν προκειμένω, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Ιωάννης Μπουτάρης, εκλέχθηκε με την ψήφο των Θεσσαλονικέων, στο τιμητικό αξίωμα του δημάρχου της πρωτεύουσας της Μακεδονίας. Η θέση αυτή ενέχει αυξημένα ιστορικά, πολιτιστικά, εθνικά και πολιτικά φορτία ισχύος.
Με τις επανειλημμένες όμως δηλώσεις του, στις οποίες αποκαλεί ως ‘’Μακεδονία’’ τα Σκόπια, ιδία όμως με τις δηλώσεις του στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, όπου έκανε λόγο ότι ‘’...η Ελλάδα έχει χάσει, όσοι προσγειώνονται στο αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσσαλονίκης νομίζουν ότι προσγειώθηκαν στα Σκόπια...’’ και, ‘’...θα πρέπει να αλλάξουν ονομασία το αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και ο σταθμός υπεραστικών λεωφορείων ΚΤΕΛ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ..’’!!!, προφανώς, όχι μόνο υπερέβη τα εσκαμμένα, αλλά προσέκρουσε πλέον, στον στενό πυρήνα του ποινικού μας πολιτισμού, καθόσον οι δηλώσεις του αυτές, επαναλαμβανόμενες, και μάλιστα σε μία χρονική στιγμή όπου διακυβεύονται ύψιστα εθνικά συμφέροντα, με επίκεντρο την Μακεδονία μας, για την οποία χιλιάδες πρόγονοί μας έδωσαν το αίμα τους για την ελευθερία της, οδηγούν σε αναμφισβήτητη εκτροπή από τα καθήκοντα του ως δημάρχου Θεσσαλονίκης και αφίστανται, αναμφίρρηστα, από την λαϊκή εντολή.
Ως λοιπόν γίνεται σε άπαντες καταληπτό, η συγκεκριμένη συμπεριφορά του δημάρχου Ιωάννη Μπουτάρη, ευρίσκει εφαρμογή σε συγκεκριμένες ποινικές διατάξεις της Ελληνικής Έννομης Τάξης, η παραβίαση των οποίων αποτελεί μία επονείδιστη και ποινικά κολάσιμη πράξη.
Προσέτι, ο Ιωάννης Μπουτάρης, ο... δήμαρχος Θεσσαλονικέων, σε αποκλειστική συνέντευξή του στον «Greek Reporter» λέει: «Χέστηκα εάν σκότωσε ο Κεμάλ Έλληνες ή όχι»...
Η συνέντευξη είναι από την Concordia Summit, που έλαβε χώρα προ 11 περίπου μηνών στην Αθήνα. Ο εν ενεργεία δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, μιλά για την ελληνική πολιτική, το σχέδιό του για την προώθηση της Θεσσαλονίκης και τα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας!
Η συνέντευξη είναι στα αγγλικά!
Προς επίρρωση του αυταπόδεικτου, ακούστε τον στο 0:27-0:42 του επίμαχου βίντεο:... «I don’t give a shit if he killed or not many Greeks or whatever»...
Ως λοιπόν επιρρωνύεται, αναμφίρρηστα, ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, μιας πόλης που σήμερα κατοικείται από τους απογόνους των προσφύγων που σφαγίασαν οι κεμαλιστές, δήλωσε πριν από λίγες ημέρες πως «χέστηκε» εάν ο Μουσταφά Κεμάλ έχει σκοτώσει Έλληνες.
Δέον δε όπως σημειωθεί ότι η 19η Μαΐου καθιερώθηκε ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων με το Νόμο 2193/1994. Συγκεκριμένα, στις 24 Φεβρουαρίου 1994, κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.
Η εισηγητική έκθεση του νόμου, τον οποίο έφερε στο ελληνικό Κοινοβούλιο στις 9/12/1993 το υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, αναφέρει αρχικά ότι: «Στις αρχές του 1991 η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ αποδέχτηκε ομόφωνα πρόταση του προέδρου κ. Ανδρέα Γ. Παπανδρέου –ύστερα από επιστολή των Ποντίων βουλευτών του κινήματος– για κατάθεση πρότασης νόμου για την επίσημη αναγνώριση από τη Βουλή των Ελλήνων, της Γενοκτονίας των 353.000 Ποντίων, που έγινε από τους Τούρκους από το 1916 ως το 1923 και για καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως ΗΜΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ».
Στην εισηγητική έκθεση υπογραμμίζεται ακόμη πως «η αναγνώριση της Γενοκτονίας αποτελεί δικλείδα ασφαλείας για τον Ελληνισμό και εγγύηση ότι το κατ' εξακολούθηση ένοχο τουρκικό κράτος δεν θα την επαναλάβει σε βάρος μας ή σε βάρος άλλου λαού της περιοχής».
Η συγκεκριμένη ημέρα επελέγη ως Ημέρα Μνήμης, καθώς στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα, για να συνεχίσει με «εντονότερο και πιο φρικιαστικό τρόπο, τη συστηματική Γενοκτονία του Ελληνισμού του Πόντου, που είχε αρχίσει το 1916 και τελείωσε το 1923», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην εισηγητική έκθεση.
Η 19η Μαΐου θεσπίστηκε ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου με το Προεδρικό Διάταγμα που υπέγραψε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 11 Μαΐου 1994.
Ως λοιπόν γίνεται καταληπτό, αυτές οι δηλώσεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την ως άνω νομοθετική διάταξη, που, ομόφωνα, ψήφισε η ελληνική βουλή, προσβάλλουν δε τη μνήμη των 353.000 θυμάτων της τουρκικής θηριωδίας, εμπνευστής και εκτελεστής της οποίας υπήρξε ο Μουσταφά Κεμάλ.
Έτι περαιτέρω, ο κος Μπουτάρης, με τις δηλώσεις τους αυτές, πυροδότησε σωρεία αντιδράσεων, τόσο στο διαδίκτυο, όσο και σε όλη την ελληνική κοινωνία (χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), γεγονός που τον καθιστά, ως τελούντα, κατά τόσο την αντικειμενική, όσο και υποκειμενική υπόσταση, το έγκλημα του Ν. 4285/ΦΕΚ Α 191/10.09.2014:
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:
Άρθρο 1
Το άρθρο 1 του ν. 927/1979 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1
Δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους
1. Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση τριών (3) μηνών έως τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 - 20.000) ευρώ.
2. Με τις ίδιες ποινές τιμωρείται όποιος με πρόθεση και με τα μέσα και τους τρόπους που αναφέρονται στην παράγραφο 1, υποκινεί, προτρέπει, προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη φθοράς ή βλάβης πραγμάτων, εφόσον αυτά χρησιμοποιούνταν από τις παραπάνω ομάδες ή πρόσωπα, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη.
3. Αν η πρόκληση, προτροπή, διέγερση ή υποκίνηση των προηγούμενων παραγράφων είχε ως αποτέλεσμα την τέλεση εγκλήματος, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή δεκαπέντε έως τριάντα χιλιάδων (15.000-30.000) ευρώ.
Σε περίπτωση επιβολής ποινής φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους, επιβάλλεται η αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων από ένα έως πέντε έτη.
4. Όποιος συγκροτεί ή συμμετέχει σε οργάνωση ή ένωση προσώπων οποιασδήποτε μορφής που επιδιώκει συστηματικά την τέλεση των πράξεων των παραγράφων 1 και 2, τιμωρείται με τις ποινές της παραγράφου 1, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη.
5. Αν η πράξη των προηγουμένων παραγράφων τελέστηκε από δημόσιο λειτουργό ή υπάλληλο, κατά την άσκηση των ανατεθειμένων σε αυτόν καθηκόντων, επιβάλλεται: α) στις περιπτώσεις των παραγράφων 1 και 2, φυλάκιση έξι (6) μηνών έως τριών (3) ετών και χρηματική ποινή δέκα χιλιάδων έως είκοσι πέντε χιλιάδων (10.000 -25.000) ευρώ και β) στην περίπτωση της παραγράφου 3, φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή είκοσι πέντε χιλιάδων έως πενήντα χιλιάδων (25.000 - 50.000) ευρώ.»
Το δε άρθρο 2 του ν. 927/1979 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 2
Δημόσια επιδοκιμασία ή άρνηση εγκλημάτων
1. Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, επιδοκιμάζει, ευτελίζει ή κακόβουλα αρνείται την ύπαρξη ή τη σοβαρότητα εγκλημάτων γενοκτονιών, εγκλημάτων πολέμου, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, του Ολοκαυτώματος και των εγκλημάτων του ναζισμού που έχουν αναγνωριστεί με αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων ή της Βουλής των Ελλήνων και η συμπεριφορά αυτή στρέφεται κατά ομάδας προσώπων ή μέλους της που προσδιορίζεται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, όταν η συμπεριφορά αυτή εκδηλώνεται κατά τρόπο που μπορεί να υποκινήσει βία ή μίσος ή ενέχει απειλητικό ή υβριστικό χαρακτήρα κατά μίας τέτοιας ομάδας ή μέλους της, τιμωρείται με τις ποινές της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου.
2. Αν η πράξη της προηγούμενης παραγράφου τελέστηκε από δημόσιο λειτουργό ή υπάλληλο, κατά την άσκηση των ανατεθειμένων σε αυτόν καθηκόντων, επιβάλλεται φυλάκιση έξι (6) μηνών έως τριών (3) ετών και χρηματική ποινή δέκα χιλιάδων έως είκοσι πέντε χιλιάδων (10.000 - 25.000) ευρώ.»
Προσέτι, η ως άνω εκτεθείσα συμπεριφορά του Ιωάννη Μπουτάρη προσκρούει, σε συνδυασμό με τις άρτι εκτεθείσες διατάξεις, ευθέως και στις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, ως κάτωθι:
Ποινικός Κώδικας – Άρθρο 259
Παράβαση καθήκοντος: Υπάλληλος που με πρόθεση παραβαίνει τα καθήκοντα της υπηρεσίας του με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο όφελος ή για να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλο τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται με άλλη ποινική διάταξη.
Ποινικός Κώδικας - Άρθρο 263Α
Για την εφαρμογή των άρθρων 235, 236, 239, 241, 242, 243, 245, 246, 252, 253, 255, 256, 257, 258, 259, 261, 262 και 263 υπάλληλοι θεωρούνται, εκτός από αυτούς που αναφέρονται στο άρθρο 13, οι δήμαρχοι, οι πρόεδροι κοινοτήτων και όσοι υπηρετούν μόνιμα ή πρόσκαιρα και με οποιαδήποτε ιδιότητα:
α) σε επιχειρήσεις ή οργανισμούς που ανήκουν στο Κράτος, σε οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης ή σε νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου και που εξυπηρετούν με αποκλειστική ή προνομιακή εκμετάλλευση την προμήθεια ή την παροχή στο κοινό νερού, φωτισμού, θερμότητας, κινητήριας δύναμης ή μέσων συγκοινωνίας ή επικοινωνίας ή μαζικής ενημέρωσης,
β) σε τράπεζες που εδρεύουν στην ημεδαπή κατά το νόμο ή το καταστατικό τους,
γ) σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που ιδρύθηκαν από το Δημόσιο, από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και από νομικά πρόσωπα αναφερόμενα στα προηγούμενα εδάφια, εφ' όσον τα ιδρυτικά νομικά πρόσωπα συμμετέχουν στην διοίκησή τους ή, αν πρόκειται για ανώνυμη εταιρία, στο κεφάλαιό της ή τα ιδρυμένα αυτά νομικά πρόσωπα είναι επιφορτισμένα με εκτέλεση κρατικών προγραμμάτων οικονομικής ανασυγκρότησης ή ανάπτυξης,
δ) σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου στα οποία κατά τις κείμενες διατάξεις μπορούν να διατεθούν από το Δημόσιο, από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή από τις πιο πάνω τράπεζες επιχορηγήσεις ή χρηματοδοτήσεις.
Η συμπεριφορά λοιπόν του Ιωάννη Μπουτάρη, που τελείται δια παρεμβάσεων – δηλώσεων, συντελούν, αυταπόδεικτα, σε πρόδηλη ζημία στο κράτος και στον λαό της Θεσσαλονίκης, καθόσον δυσφημεί, με τον πλέον επονείδιστο τρόπο, τη Θεσσαλονίκη και την πολιτιστική της υπεραξία, ως πρωτεύουσας της Μακεδονίας μας, προκαλώντας, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία, όπου επωάζεται ‘’λύση’’ για το ζέον εθνικό θέμα, ανεπανόρθωτη ζημία, στους πολίτες της Θεσσαλονίκης, καταστρατηγώντας, εμφανέστατα, την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, όπου αφετηριάζεται η άσκηση των καθηκόντων του.
Μετά τούτων, κατά τα άρτι διαλαμβανόμενα, παρακαλώ πολύ, την διερεύνηση από την πλευρά σας για να διαπιστώσετε αν υπάρχουν ποινικές ευθύνες και βέβαια να αποδοθούν στον ως άνω πολιτικό (;) παράγοντα.
Επειδή για τον Έλληνα πολίτη ύστατο καταφύγιο τούτες τις δύσκολες στιγμές που διανύουμε, αποτελεί ο θεσμός της Δικαιοσύνης. Ένας θεσμός που βάλλεται πανταχόθεν, ιδία από αυτούς που έχουν συνηθίσει στην αυθαιρεσία και στο ανέλεγκτο αυτής.
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος: «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου». Επειδή η δικαιοσύνη αποτελεί σ’ αυτούς τους πραγματικά δύσκολους καιρούς την υπέρτατη προσδοκία και ελπίδα του πολίτη, προκειμένου να διασφαλισθεί το αρραγές των αρμών της κοινωνικής μας συνοχής.
Επειδή ο Ελληνικός λαός προσβλέπει σ’ Εσάς για την ευθυδικία, την τήρηση της νομιμότητας και την αποκατάσταση της κοινωνικής ειρήνης και στην εν λόγω περίπτωση.
Επειδή οι νόμοι του κράτους μας υπάρχουν για να εφαρμόζονται και όχι να παραμένουν ανενεργοί, σαν «ακάλυπτες νομικές επιταγές».
Επειδή οι υπαίτιοι εγκληματικών πράξεων πρέπει να ανευρίσκονται και να τιμωρούνται αναλόγως.
Επειδή, αναμφίρρηστα, έχουν διαπραχθεί ιδιαιτέρως σοβαρά ποινικά αδικήματα, κατά τα άρτι ανωτέρω εκτεθέντα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Παρακαλώ για τις δικές Σας ενέργειες προκειμένου να διερευνήσετε, αν συντρέχει περίπτωση τέλεσης ποινικών αδικημάτων, από τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Ιωάννη Μπουτάρη, αποκαθιστώντας, τοιουτοτρόπως, τη νομιμότητα.
Ο αναφέρων
http://eleftheripatrida.gr/arthrografia/261-ypodeigma-minysis-kata-boutari